AMELİYAT TECRÜBEM

AMELİYAT TECRÜBEM

Sizlere henüz çok erken bir tarihte yaşamış olduğum ameliyat tecrübemden bahsetmek istiyorum. Özel bir durum olduğu, için ne ameliyatı olduğunu buraya yazmayacağım. Ayrıca herhangi bir vebal altında kalmamak için doktor ve hastane ismide vermeyeceğim. Bu yazıdaki amacım ameliyat olmak isteyen arkadaşlara biraz umut olabilmek..

 21 mayıs 2018 de sabah 6 buçukta uyandım oldukça stresli bir sabahtı. Hastaneye gittik ve doktorum ameliyat için gereken çizimleri yaptı. Çizimler işin biraz daha gerçekçi boyutunu gözler önüne sermişti çünkü vücudunda nerenin operasyon geçireceği somut bir şekilde ortadaydı. Bir an önce bitsin gitsin istiyordum. Ama bir yandan da göstermiş olduğum cesaretten dolayı özgüven ve gurur hissediyordum. Doktorum ameliyatı bir gün sonra yapacağını söyleyince üzüldüm.

 Velhasıl kelam bir gün sonra tekrar hastaneye geldik ve beklemeye başladık. içim titriyordu nasıl olacak anesteziden sonra tekrar uyanabilecek miyim? çok ağrım olacak mı? gibi sorular içimi kemiriyordu. Saat 10 sularıydı; hemşire geldi "5 numaralı hasta ameliyata iniyor" dedi. Üzerime mavi bir önlük giydirip, bir bone takarak beni sedyeye yatırdılar. Bu sırada çok soğukkanlı olduğumu düşünüyorum. Çünkü ailem duygulanırken ben üzülmemeleri için onları teselli etmiştim.

 Neyse ameliyathanenin bekleme bölümüne aldılar burada yanıma bazı hastalar geldi. Biri, toplu iğne yutmuş, ciğerine saplanmış onu alacaklarmış, bir diğeri bel fıtığı ameliyatı olacakmış burada halime şükretmem gerektiğini anladım. Neyse plastik cerrahi ameliyathanesine ilerlerken bide ne göreyim,  kadın doğum ünitesinde, bir kadın doğuruyor. Aman Allahım doktor bebeği kadının karnından aldı ve küveze koydu bebeğin vücudunda beyaz şeyler vardı ilk kez canlı doğum görmenin vermiş olduğu heyecan ile kendi ameliyatıma ilerledim.

Ve başlıyordu, ameliyathanede beni yatırdıkları yerde tepemde kocaman ışıklar vardı başımda 2 hemşire ve 5-6 doktor vardı. Bu yüzlere o kadar aşina oldum ki hiç unutamam sanırım. Neyse bu sırada anestezi uzmanı geldi, iğneyi vurdu "Birazdan uyuyacaksın, son 9 saniye" dedi bu sırada bazı sorular sordu sorulara cevap verirken gözlerim karardı sonrasını hatırlamıyorum. Gerçekten Çok değişik bir histi.. Gözümü açtığımda ameliyathanenin bekleme odasındaydım. Herşey bitmişti... Ama çok ağrım vardı!! "Yardım edin" diye bağırmışım. O sırada yanıma bina komşumuz ayrıca hastane personeli olan bir tanıdığım geldi. O teselli etti ama gerçekten dayanılmayacak bir ağrım vardı. Ameliyat olduğum bölgeye taktıkları, kirli kanı temizleyen dren boruları çok canımı yakıyordu. İşin daha kötü yanı bu boruların 2 gün vücudumda takılı olacağını bilmiyordum. Biraz içinizi kararttım kusura bakmayın:(

Neyse beni odama aldılar. Anestezinin etkisi yeni yeni geçiyordu. Ne konuştuğumu bilmiyordum. Bi kaç bişey sayıklamışım. Ağrı kesici, vurdular. Ağrım biraz azaldı, onun haricinde 6 saat bişey yemek içmek yasaktı. Dudaklarım sürekli kuruyor birşeyler içmek istiyordum. 6 saat geçtikten sonra biraz daha rahatlamıştım. Hastanede 2 gece 3 gün kaldım.

 Doktorumdan ve hastane hizmetinden çok memnun kaldım. Benim içih zorlayıcı ama deneyim dolu günlerdi. Bu günleri yıllar sonra unutmamak için buraya yazmak istedim. Sağlığınızın kıymetini bilin. Huzur ve mutlulukla kalın..