BİZİM HİKAYE

BİZİM HİKAYE

Kafamı dağıtmak için  bir film açmıştım. Önüme ne gelirse izleyecektim. Çünkü amacım sadece kafamı dağıtmaktı.. Kpss hengâmesi falan filan. 

Film başlıyor adı Bizim Hikaye.. Başlangıçta Karadenizi göstermesi içimi ısıtmıştı. Sinop'ta bir aile  vardı; İsmail ve karısı Nimet) biri karnında (Tuğba) diğerleri peşinde 2 çocuğu(Ahmet, Fatih) tamda buydu hikaye.. Film 1980 darbesini anlatıyordu. Askerler geldi adamı güya! Komünist suçuyla koğuşa götürdü. Kadın arkasında feryat figan ve hikâye başlıyor. 

Film zaman kesitleri veriyor. Tarih 2015 aradan 35 yıl geçmiş kadın yaşlanmış 3 çocuğu ile tek başına kalmış ancak o kadar mağrur ve dimdik ayakta ki hayran olmamak elde değil. Gözlerinde hep bir hüzün var, kocasını özlüyor. Nimetin oğlu Ahmet avukat çıkmış ve tek bir amacı var: Babası ölmüş bile olsa onun haksız yere ceza evinde yattığını kanıtlamaktır. Yani babasının haklı davasını sürdürmektir. Bir gün babasının hapiste yazdığı günlüğü bulur. Okur, okudukça daha çok anlar gerçekleri… Babası hapiste iken çok zor günler geçirmiştir. Darbe dönemi komutanları acımasızca davranıyor. Lakin babası davasından vazgeçmiyordu. İsmail'e günlük yazdığı için 2 gün hücre cezası vermişler. İsmail orada üşüttü ve ciğerleri fazla dayanamadı vefat etti. Ahmet buraları okurken annesini; babasının tabutu başında feryat ettiğini hatırlar. 

Nimet oğlu Ahmet'in geçmişten kopmasını kendi hayatına bakmasını istemektedir. Ancak Ahmet aşk meşk hepsini bir kenara koymuş sadece babasının davasına odaklanmıştır. Hukuk fakültesinden arkadaşı ile aralarında bir yakınlaşma olmasına dahi izin vermemiştir. Babasına açtığı iade-i itibar davasını kazandığı zaman huzur bulacağına inanır. 

Zaman zaman babasının yakın arkadaşı olan Sahaf Musa ile görüşür. Bir gün oraya yıpranan risaleyi tamir ettirmek için gitmiş ve orada Elif ile karşılaşmıştır. Aklında hiç evlilik olmayan Ahmet Eliften etkilenmiştir. Elif zaten Ahmet'in kardeşi Tuğba'nın hastaneden arkadaşıdır. Tuğba uzun zamandır onları tanıştırmak istiyordur. Kaderin cilvesine bakin ki Elifle Ahmet Tuğba vasıtasıyla tekrar karşılaşır. Bu filmde kızların başörtülü olması beni etkiledi ve memnun etti. Elifin duru bir güzelliği vardı. Ahmet ile aralarında yakınlaşma başlar. O sırada Ahmet'in hukuk fakültesinden arkadaşı gelir ve sohbet kesilir.

 Arkadaşı babasının günlüğünü okumuştur ve Ahmet’e: “Bu davayı kazanacaksın şüphem yok” der. Ve duruşma günü gelir çatar. Ahmet babasının günlüğünü mahkemeye delil olarak sunar. Ahmet duruşmadaki hakime: "Bakın benim babam komünist değildi boşuna soğuk koğuşlarda öldü" der. Hâkim inceler araştırır ve dava Yazar İsmail Yılmazın lehine sonuçlanır. Ahmet ve ailesi davayı kazanmıştır. Ahmet bu mutluluk içinde dışarı çıkar ve annesi ve babasının tanışıp evlendiği yerde onları hayal eder. Ve karşıdan Elif görünür. Birbirlerinin gözlerine bakarlar İzdivaç gerçekleşir. 

Hikaye hayatın içinden olduğu için beni etkiledi. Oyunculuklar ne çok iyi ne çok kötüydü. Filmde en beğendiğim karakter Elif’di. İşlenilen temalar: Aile olmak ve bir davan varsa onun arkasından gitmek.. Bu film hayatıma bir şeyler kattı. İzlemenizi tavsiye ederim.